Oblun, Golubovci
Tvrđava Obolon po Ljetopisu popa Dukljanina, ili slovenski Oblun, nalazi se pored istočne obale Malog blata Skadarskog jezera, iznad sadašnjeg sela Vukovci u GO Golubovci. To je krševito brdo sa razvučenim vrhom podjeljeno na dva dijela manjim ulegnućem. Prostor na kome su ostaci tvrđave iz dukljanskog perioda, a možda i starije, jer njen pravougaoni koncept više podsjeća na rimska i kasnoantička utvrđenja. U blizini zapadnog ugla nalaze se ostaci manje građevine prizidane uz bedem, dok ostaci crkve leže skoro u centru. U pitanju je jednobrodna građevina zidana od lomljenog i pritesanog kamena. U Ljetopisu popa Dukljanina Oblun (Obolon) se pominje sa imenom kralja Đorđa, koji se, bježeći od pobunjenika koji su ga pritisli sa svih strana, najzad sakrio u tvrđavu zvanu Obolon. Aleksije Kontostefan se u međuvremenu vratio iz Drača u Skadar, tako da su sada svi komandanti učestvovali u opsadi Obluna. Usred pobune vojnika iz neposredne okoline kralja Đorđa, tvrđava Oblun je zauzeta a kralj Đorđe zarobljen.
Na Oblunu je otkriven pečat nedaleko od ostataka crkve, unutar utvrđenja, i predstavlja jedan od rijetkih nalaza ovakve vrste u Crnoj Gori. Po hronološkoj i paleografskoj analizi, iznijeta je pretpostavka da se može pripisati Petru, dukljanskom arhontu. Arhont Petar je po Ljetopisu popa Dukljanina sin Hvalimirov, brat Dragomira, upravitelja Travunije i Huma, i Miroslava koji se nesrećno utopio u Skadarskom jezeru prethodno vladavši Podgorjem, Petar je nakon Miroslavljeve smrti, pripojio njegovu oblast svojoj, Zetskoj oblasti. Njegovo mjesto stolovanja je svakako Skadar, ali i Martinića Gradina. Tipološki srodan pečat sa istovjetnom paleografijom slova poznat je od ranije kao Pečat arhonta Petra i objavljen od strane Gustava Šlubmeržea 1884. godine. Danas se nalazi van granica Crne Gore (Nemačka).
Pečat Arhonta Petra objavljen od strane Gustava Šlubmeržea 1884. godine danas se nalazi u Nemačkoj.
Na aversu pečata sa Obluna se javlja predstava Svetog Đorđa, u stojećem položaju, sa dugim kopljem u desnoj ruci i lijevom rukom savijenom u laktu koja pridržava mač okačen o pojas.
Na reversu se nalazi uobičajna skraćena formulacija utisnuta u tri horizontalna reda koja se u potpunosti čita kao: Kύριε βοήθη τώ σώ δούλώ, a prevodi: Gospode spasi slugu tvojeg Petra.
Ova formulacija obraćanja Gospodu Isusu Hristu na pečatima javlja se od V vijeka, i uobičajna je za grčku sfragistiku tokom skoro svih vjekova postojanja vizantijskog carstva. Po paleografskim osobinama, pečat je datovan u X vijek, što se uklapa u vrijeme života i vladanja dioklitijskog kneza Petra.
